السلام علیک یا امیر المومنین

فزت و رب الکعبه گفت آقا زمین خورد
عالم فروپاشید تا مولا زمین خورد
محراب خم شد ماه چون از پای افتاد
افتاد قبله ، کعبه  ی دلها زمین خورد
تا خانه مه را اختران با اشک 

السلام علیک یا ابا عبدالله

پرپر شدی چنان که ندانم پرت کجاست

این ابتدای توست ولی آخرت کجاست

تو تیرخورده ای؟نه,تو را تیر خورده است

ماندم میان تیغ و سنان پیکرت 

میعاد ما رواق غدیر حریم طوس

گر همنشین شوی من افسرده را شبی

جانی به تن رسد که رسیده است بر لبی

بی تاب تاب زلف توام بیش از این مخواه

دور از طبیب پیکر افتاده در تبی

گفتند تو صباح و مساء گریه میکنی

آن هم به سبک متصل الاشک زینبی

ماهم به لطف مادرتان گریه کن شدیم 

السلام علی علی بن الحسین ع میلاد علی اکبر علی السلام

واحیرتا در عرصه میدان پیمبر است

یا تیغ ذوالفقار به دستان حیدر است

در طاق ابروان